Oeps!

Anja Blokkies Trooskomberse is ‘n baie besondere bediening. Ons maak gehekelde komberse vir mense wat geliefdes aan die dood afgestaan het en probeer sover moontlik die kombers in die ontvanger se voorkeurkleure maak.

Lede hekel deurentyd aan voorraad vir die sogenaamde blokkiespens.

‘n Sekondêre missie is om ook uit te reik na waar daar nood in die gemeenskap is. Na die Knysna brande is ‘n hoeveelheid komberse gemaak uit oortollige blokkies wat nie op daardie oomblik in aanvraag was vir Trooskomberse nie. Nou doen ons dieselfde om by te dra tot die Mozambiek noodleniging.

Uiteraard wil mens dit so gou moontlik doen, en die uwe hekel toe met spoed aan my eerste bydrae. Om vanoggend te sien dat ek een lussie gemis het. Oeps!

Was hierdie nou ‘n kwilt en was die fout met opset, kon dit kwalifiseer vir die unieke stempel aan die kwilt. Maar helaas, dit is nie ‘n kwilt nie en dit was per abuis, dus sal ek maar noodhulp moet toepas.

En dan vir die volgende kombers…

Eggo’s

Bea Klinge is in ‘n semi-koma, bewus van geluide en mense, maar nie in staat om te reageer nie. Die geskiedenis van die Klinge- en Steenkamp families word afgewissel met die huidige situasie waarin Nel Klinge, die jongste en rebelse dogter, haar bevind. Sy probeer haarself vestig as aktrise, maar word blootgestel aan die uitbuiting en die lelike sy van die vermaaklikheidsbedryf.

Die intriges in die lewens van die families het reeds ter sprake gekom in Woestynroos, wat in 2015 gepubliseer is as deel van die Vinkel & Koljander-vroue. Nou word die leser blootgestel aan die detail daarvan. Die vernietigende invloed wat mense op mekaar kan hê, is die deurlopende agtergrond waarteen die verhaal afspeel. Beide Bea en Nel gaan mank aan menswaardigheid as gevolg van foute van die verlede; sommige waaraan hulle ‘n aandeel het en ander waaraan hulle uitgelewer was. Die karakters van Petrus en Lex staan in skerp kontras met Kurt en Buks, en laat ma en dogter, asook die leser uiteindelik weer glo aan goedheid en liefde.

Na jare van emosionele afkraking en verbale aanranding, is Bea Klinge na haar siekbed gereed om onder die dominering van haar man uit te beweeg en mens in eie reg te word. Maar eers is daar bekentenisse wat gemaak moet word. “Sy sal haar pad vind, stappie vir stappie, en al val sy haar knieë nerfaf sal sy opstaan en wegstap van haar ou lewe.” (Bl.263)

Die skrywer het gesorg vir ‘n opperste blitsblaaier sonder enige platval van die storielyn langs die pad. Die karakters is goed ontgin en die skrywer se hand was deurentyd op die wisselende tyd en plek, sodat die leser geensins verwar is nie. Ek is bly dat ek Woestynroos vlugtig herlees het, maar Eggo’s kan homself wel onafhanklik handhaaf. ‘n Puik aanbieding in die liefdesromangenre.

Tannie Maria oor liefde en resepte

Daar is baie geskryf oor die debuutroman van Sally Andrew, Recipes for love and murder, meestal met groot lof. Dit is toe ook die ideale keuse vir ’n boek deur ’n plaaslike Engelse skrywer vir Lekkerleesboekrak se Leesuitdaging 2019.

Die boek is ’n seldsame en heerlike kombinasie van ’n sagte speurverhaal, ’n interessante hoofkarakter met ’n unieke uitkyk op die lewe (meestal in vergelyking met kosse), taalgebruik wat mens onwillekeurig laat glimlag en ’n subtiele skeut romanse.

Tannie Maria het twee dinge reggekry. Eerstens het sy my kompulsief laat lees. Selfs nadat die moord opgelos is, was die spanningslyn nog sterk, want Tannie Maria se vennoot in haar speurwerk was nog soek, moontlik dood of ernstig beseer. En dan was daar nog die saak van die liefde al dan nie.

In die tweede plek het die gebak en gebrou van Tannie Maria myself tot bak gedryf, nie iets wat ek dikwels en aspris doen nie! Die skons was heerlik, en ek het myself gelukkig daarvan weerhou om met hulle te gesels. Sodanige gesprek laat ek maar oor aan Tannie Maria en haar beskuit. “And there’s no need to talk to myself. I’ve got you.” (Bl 350)