Malene Breytenbach vir Valentynsdag

Ene Nathaniel Tower blog sowat tien maande gelede oor vyf temas wat glo sal verseker dat jou skryfwerk afgekeur word. Hy het dit weliswaar primêr oor kortverhale, maar dit was tog vir my interessant. Die eerste punt wat hy noem, is skrywers wat skryf oor skrywers. Wat bring my nou hierby uit? Malene Breytenbach, en in besonder haar eerste SuperRomanza, Huis van geheime.

Sy het daarmee vir Mnr Tower verkeerd bewys, want sy gaan uiters vernuftig om met die temas van ‘n skryfhuis, skrywers en die uitgewersbedryf. Haar verhaal speel af in Stellenbosch, en die US Woordfees word bygewerk, wat lekker oorspronklik is en wonderlik inpas by die tema van die huis wat ingerig is spesifiek om skrywers te akkommodeer. Daar is oorgenoeg drama tussen die gaste en die liefde bly nie uit nie. Wat dit absoluut ideale leesstof gemaak het vir hierdie dag van liefde.

‘n Heerlike boek, uitstekend geskryf, en een wat elke romanseleser gerus op sy of haar rak kan hê.

In die sterre geskryf

Soos die geval was met haar eerste SuperRomanza, Liefde op Petit Paris, maak die skrywer weer ’n draai in die ou Kaap, hoewel die nuwe boek uit die pen van Frenette van Wyk, grotendeels afspeel op seerowerskepe op die oop see.

Chantilly Dubois neem die naam aan van Papillon, en gaan weereens aan boord van ’n seerowerskip, in haar wraaktog om El Capitán op te spoor en te laat betaal vir die dood van haar geliefde. Haar eerste indruk van die Spaanse skeepskaptein, was dié van outoriteit en krag, maar dit is haat wat haar aanvuur om ’n gerieflike lewe in die Kaap te verruil vir die gevaarlike lewe van ’n seerower.

Die skrywer slaag daarin om die lewe op ‘n roofskip in detail te skilder, die ruwe karakters, die onderkruipery en komplotte wat onderling gesmee word, die risiko’s om sonder vars water en kos op die see betrap te word. Daar loop ’n sterk spanningslyn deur die verhaal, terwyl die wisselspel tussen liefde en haat sorg vir interessante oomblikke.

Ek moes onwillekeurig wonder of die skrywer self baie seerowersverhale gelees het, of bloot op navorsing staatgemaak het om met soveel oortuiging oor die onderwerp te skryf. As jy hou van verhale van toendertyd, kry gerus hierdie ene.

Leesuitdaging 2019

Die Lekkerleesboekrak op Facebook het weereens ’n vrywillige leesuitdaging gestel vir 2019. Dit is ’n ideale platform om lesers uit te daag om bietjie wyer as hulle normale voorkeure te lees.

’n Interessante item op die lys was ’n boek gepubliseer in jou geboortejaar. Die internet is ’n handige en vinnige naslaanbron, en baie gou het ek vir Agatha Christie in my jaar opgespoor, en wel Dead Man’s Folly. Ek het sowrintiewaar ook die boek in my rak gehad (deel van ’n versameling Christies wat ek vir my suster berg).

Ek het lanklaas een van haar boeke gelees, en het my verkneukel aan die elegante Engels en die skryfstyl oor die algemeen. Die plot het my aan die wonder gehou tot aan die einde. Geen wonder dat sy na bewering, naas William Shakespeare, die wereldwye topverkoper van fiksie is nie.

Vir ’n klassieke werk, het ek Karin Behrens se voorbeeld gevolg en Somer van C.M. van den Heever aangepak. Ek het nogal moeilik gelees daaraan, want Afrikaans het wat skryftrant en selfs storielyn aanbetref, baie verander sedert hierdie verhaal in 1935 gepen is. Nogtans verdien hierdie klassieke werk om steeds gelees te word.

Diegene wat graag lees, kan gerus onder “Files” gaan kyk op Lekkerleesboekrak vir die Leesuitdaging 2019. Dit is heerlike inspirasie.