Vlindervlerke

Vlindervlerke het al ‘n geruime tyd op my te-lees-hopie vertoef, en toe ek uiteindelik daarby uitkom, het dit hortend begin; geen fout met die boek nie, maar met my leestyd. Toe ek egter die kans kry, het Anna Penzhorn se ondernemende skryfstyl, en ‘n buitengewone plot, my vinnig ingetrek, sodat ek nie graag die boek wou neersit nie. Ek was tewens bly dat ek nie die lokteks vooraf gelees het nie; die gebeure vanaf hoofstuk ses was ‘n avontuur, anders as die gewone. Dit herinner aan ‘n rolprent van etlike jare gelede. Trouens, ek dink dit sou ‘n lekker Afrikaanse weergawe kon wees

Die skrywer openbaar goeie insig in verhoudings, wat mens te wagte is van iemand met soveel skryf- en leefervaring. Op bl. 57 lees ek byvoorbeeld ‘n groot wysheid oor die liefde raak: “‘n Mens gee jou hart vir iemand en vertrou die mens sal dit nie breek nie. Maar eintlik gee jy mag aan iemand wat nie verstaan hoe breekbaar jou hart is nie. Of nie omgee nie.”

Daar is drie mansfigure wat elk ‘n beduidende rol speel in Ilana se lewe, en elkeen van hulle maak ‘n wesenlike bydrae tot die storielyn, maar natuurlik is daar een held wat met die heldin se hart wegstap. Kyk gerus uit vir hierdie SuperRomanza met die pragtige voorblad.

Donker spoor van ’n moordenaar

Donker spoor was die eerste misdaadroman uit die pen van Martin Steyn. Dit is in 2015 bekroon met die ATKV-Woordveertjie vir spanningslektuur, ‘n toekenning wat ek heelhartig onderskryf nadat ek die boek in ‘n baie kort tyd verslind het.

Die onderwerp is inderdaad donker, dié van ‘n reeksmoordenaar wat tienermeisies teiken. Vervleg daarmee, is die sekondêre tema van genadedood, wat reëlreg staan teenoor geweldadige moord. Wat nietemin diep emosionele gevolge het, wat verwydering bring tussen mense. Die skrywer se kennis van die sielkunde, en sy intensiewe navorsing oor ware geweldsmisdade, blyk duidelik uit die sukses waarmee die storie oorgedra word.

Die speurder, Magson, identifiseer met die verliese van mense, verstaan die “as” situasies waarmee hulle worstel. Hy weet dat dit nie help nie: “As iets as geword het, kan niks dit terugbring nie.” (Bl 227) Die goeie verstandhouding tussen Magson en sy spanmaat, Menck, help om plek-plek die spanning effens te verlig.

Die skrywer het meesterlik daarin geslaag om een na die ander verdagte te identifiseer, en dit was so oortuigend en weldeurdag, dat bloot die feit dat daar nog baie bladsye oorbly, my laat twyfel het of dit die moordenaar kon wees.

Die wreedaardigheid van die gebeure, die trauma van die slagoffers en hulle ouers, word geensins afgewater nie. Nogtans bly dit leesbaar, selfs vir ‘n redelik sensitiewe leser soos myself. Ek het dit waardeer dat die taal nie deurspek was met kru woorde nie. Waar daar wel sterk woorde gebruik is, was dit funksioneel binne die konteks.

Martin Steyn het vanjaar die roman ook in Engels vertaal, en dit is deur LAPA uitgegee onder die titel Dark traces. Twee verdere spanningsromans, Skuldig en Swartval, het gevolg op Donker spoor, en vra om gelees te word.

 

Wat lê tussen die klippe?

Die baie interessante titel, Tussen die klippe, was die eerste wat my opgeval het van hierdie boek van Hans du Plessis. Dit, en die feit dat ek baie onlangs die voorreg gehad het om ’n armlengte weg te sit van hierdie skrywer, en aan te hoor wat hy te vertelle had oor die skryf van liefdesverhale.

Ek het met opset nie die lokteks gelees nie, want ek wou die verhaal eerstehands ervaar. Dit is in die eerstepersoonverteller geskryf, wat dit onmiddellik baie persoonlik maak. Die taalgebruik en woorde wat vreemd op die oor val, verplaas die leser effektief in tyd en ruimte, eers na ’n kerkraadsitting te Donkerhoek, en dan na ’n sogenaamde halflaer in die Moot distrik. Die tyd is kort na die Groot Trek.

Benewens eietydse woorde soos botterklappers, pandoers, doppiesroer, beklaagde en heemrade, gee die skrywer heelwat klein detail. In isolasie gelees, sou dit onsamehangend mag voorkom, maar dit word uiters doelmatig ingespan om die ontwikkelende storielyn in te kleur. Die rassekwessies van daardie tyd, en die onversetlikheid van die mense, speel ’n belangrike rol in die verhaal.

Die woordspeling met die titel was vir my treffend. Enersyds letterlik, ’n hofsitting in die veld, tussen die klippe. Dan ook die simboliek van die kliptafels van die Wet: wat lê tussen die klippe, tussen liefde vir God en liefde vir die naaste?

Tussen die klippe is reeds in 2016 uitgegee, maar ek kan met vrymoedigheid aanbeveel dat lesers ’n kopie opraap, soos ek gemaak het. Dit is ’n uitstekende belegging van geld en tyd.

Meer as ’n cliche

Die eenvoudige sleurtaak van die koffiemasjien aan die gang kry, sit my gedagtes toe vanoggend op loop. Soos daar op Engels gesê word: ons gaan daagliks deur die motions, sonder om te dink hoekom, waarom en vir wie.

Ek gaan nie huigel en voorgee of dit besonder aangenaam is om dieselfde dinge dag na dag te doen nie. Totdat ek begin aan die moontlikheid dat daar ’n tyd mag wees wanneer daar niemand is vir wie ek dit moet doen nie. Dít is ’n besef wat my laat sidder.

Om die spreekwoordelike vreugde te put uit roetinetake is meer as ’n cliche. Dit is noodsaaklik. Ook om konstant dankbaar te wees vir die mense en dinge in jou lewe. Dit is die enigste teenvoeter teen selfverwyt iewers in die toekoms. En dit maak vandag dalk net ’n snarsie meer besonders en minder allerdaags.

Die effek van ’n ontembare man

Wanneer Conner Becks as’t ware in Robyn Heyneke se lewe inbars, veroorsaak dit chaos op verskeie vlakke. Die spreekwoord dat ’n leuen jou sal inhaal, word korrek bewys, wanneer Fred Heyneke, Robyn se pa, gekonfronteer word deur Connor. Dit het dramatiese gevolge op persoonlike vlak, asook vir twee sakereuse wat reeds die aandele sien klim het sou hulle kroonprins aan die een kant, en die dogter van die ander magnaat, die knoop deurhaak.

Dina Botha wys weereens haar vernuf in hierdie nuwe SuperRomanza. Die held verras met ’n hardvogtigheid en onverskrokkenheid, aangevuur deur ongerymdhede uit die verlede. Die randkarakters is baie funksioneel om die verhaal lyf te gee, sodat dit einduit boei. Dit het my as leser, gelaat met die hernude besef van hoe maklik ’n mens sy of haar eie optrede kan regverdig. Ook hoe vernietigend die strewe na sukses, veral finansiële sukses, kan wees.