Reis deur die hart

Debuutskrywer, Leandra Naude, het die romansewêreld letterlik ingestoom met haar SuperRomanza, Reis deur die hart. Die storielyn asook die karakters is besonder sterk en veelvlakkig en daar skort niks aan taal- en skryfvaardigheid nie. Daar word plek-plek kru taal gebruik, maar nooit buite karakter of konteks nie.

Die skrywer se eie beroepservaring as maatskaplike werker verleen geloofwaardigheid aan die heldin se ervarings en haar besluit om uit die beroep te tree as gevolg van uitbranding. Sy verwyder haarself deeglik uit haar milieu deur as kelnerin te gaan werk op Mauritius. Dit is dan ook hier waar sy die vurige Ier en eienaar van die hotel ontmoet, met aardskuddende gevolge en witwarm liefdestonele. Lesers wat nie gemaklik is met eksplisiete tonele nie, sal telkens moet vluglees wanneer held en heldin van die seksuele spanning tussen hulle ontslae raak.

Van spanning gepraat, daar is ‘n sterk spanningslyn met baie elemente wat daartoe bydra: klaarblyklike wanbestuur van die hotel, bedrog, mensehandel, en die kulminasie van ’n vete tussen Finn en ’n baie gevaarlike booswig uit sy verlede. Die skrywer het die vryhede van ’n SuperRomanza deeglik benut om onder andere spanning, romanse, liefde, gesinsdinamika en selfondersoek suksesvol te verweef in ’n verhaal wat die leser enduit boei.

Advertisements

Hoe gemaak met Tunisiese hekelwerk?

Ek is ’n hekelentoesias, net soveel so as ’n boekverslaafde. Verskyn daar dus ’n nuwe boek met ’n hekeltegniek waarvan ek niks weet nie, gaan ek verseker belangstel. Beatrix Snyman is ’n bekende in hekelkringe. Hierdie is die tweede boek wat sy gepubliseer het.

Die boek skop af met ’n omskrywing van Tunisiese hekelwerk en ’n interessante oorsig van die tegniek se geskiedenis. Bepaald nie ’n nuwe tegniek nie, maar een wat nou wêreldwyd weer begin gewild raak.

Die verskillende steke word omvattend verduidelik aan die hand van duidelike foto’s, beskrywings en diagramme. Begin gerus by die begin, en leer eers omtrent die anatomie van die steke, sodat jy begryp wanneer daar verwys word na horisontale en vertikale balkies, spasies en agterste balkies. Tabelle met die verskillende simbole wat op diagramme aangedui word, is nog ’n welkome naslaanbron in die boek.

Ek hou van die voorstel dat die verskillende steke geoefen kan word met die oog om die blokkies dan in ‘n kombers saam te voeg. Daar is aanwysings vir twee en veertig blokkies met verskillende steke.

Ek is trots op my eerste paar rye van die basiese Tunisiese steek, maar sal nog baie moet oefen om die ongewone lang hekelpen, wat herinner aan ‘n breipen, met gemak te hanteer. Daar wag nog gevorderde steke, Catherine-wiele, gaatjiessteke, selfs kabels.

Die boek word uitgegee deur Lapa Uitgewers

Inspirasie verhale

Ek is opgewonde oor die nuwe toevoeging tot die aanbieding van Lapa Uitgewers. Die nuwe Romanza deur Cynthia Roberton is die eerste wat die stempel dra van Inspirasie verhaal. Dit gee aan skrywers die vryheid om hulle karakters se geestelike ervarings en oortuigings te vervleg met die storielyn. Dit skakel die nodigheid uit vir gevestigde en nuwe Lapaskrywers, om ander publikasieheenkome te gaan soek.

In Lang pad na liefde, maak ons kennis met Pascale, op pad na haar ouma in Troosbosbaai om haar wonde te gaan lek. Haar man het haar verruil vir ’n minnares, sy is kinderloos, haar ma is koud en afsydig, en sy voel boonop skuldig omdat sy haar ouma verwaarloos het. En moenie vergeet van haar boelterriër met die slegte reputasie nie!

Die dorpie en sy inwoners, en in besonder ‘n groot Ier met ‘n motorfiets, verander haar lewe vir altyd. Daar is ’n paar lewenslesse te leer uit Pascale se tyd saam met Ouma Saar. Haar vinnige vooroordeel teenoor mense en plekke, maak geleidelik plek vir ‘n nuwe lewensuitkyk. Myns insiens ’n baie geslaagde liefdesverhaal met ’n pragtige inspirerende boodskap.

Ek sien bepaald uit na meer aanbiedinge in hierdie trant.

 

Keira, ’n Storie van oorbegin

Die treffende voorblad van Corné Welman se debuutverhaal het my aandag getrek, soveel so dat ek dit graag wou lees, al was ek nie bewus daarvan dat die skrywer ’n blog bedryf met duisende volgelinge nie. Dus was ek totaal onvoorbereid op die eiesoortige humor wat Corné se skryfstyl kenmerk, beide in haar boek en op Blog van my siel. Ook verras oor hoe die boek die leser uitdaag om self beheer te neem van sy gedagtes, self te besluit hoé hy sy pad gaan loop.

Keira kom op Walker Village aan en staan vinnig bekend as die heksevrou met sogenaamde potions wat sy voorskryf aan diegene wat dit na haar houthuisie waag. Al is die karakters fiktief, mag jy dalk iets van jouself of iemand wat jy ken raaklees in ván die mense wat met Keira se hulp, ’n nuwe begin maak.

Berei jouself gerus voor op ’n emosionele reis. Ek het hardop gelag vir die two-tone hemp en die kraan wat spoeg nadat die water afgesny was. Net om bladsye later te huil oor twee mans wat praat en praat. Die boek is deurspek van treffende beeldspraak, soos die boksies waarin ons bly en die gaatjies waardeur ons kyk.

Keira is ’n boek wat ek beslis op my rak sal hou, om by geleentheid weer te delf in die doodgewone lewenswaarhede wat met insig, en op oorspronklike wyse gedeel word. Soos: “Soms het ons die geneigdheid om die dinge wat die lewe vir ons gooi, nie net te vang nie, maar te koester. Ons maak dit groot, en ons maak dit meer. Sonder dat dit werklik nodig was.” (Bl 159)

Lelies vir Louisa

Met hierdie nuwe SuperRomanza, die skrywer se tweede, het Rosita Oberholster na my mening, haar posisie onder ons voorste romanseskrywers, verder verstewig. Dit volg op die suksesvolle Rose vir Roselle, en die leser kan uit die staanspoor identifiseer met die newekarakters wat oorspoel uit die vorige boek. Die hoofkarakter, Louisa, het self ’n beduidende rol gespeel in Rose vir Roselle, maar hierdie verhaal fokus spesifiek op haar ontdekking en verwerking, al dan nie, van haar herkoms.

Die skrywer gebruik die vryheid van die SuperRomanza om so veel as drie families by haar storielyn in te sluit, wat nie binne die beperkinge van die Romanza moontlik sou wees nie. Soveel so, dat ek dit byna eerder as ’n verhoudingroman of familiedrama sou wou klassifiseer. Daar is bepaald ’n held en ’n ontluikende liefde, maar dit is nie die oorheersende tema van die storie nie. Eerder net nog ’n faset van Louisa se stryd met haar verlede.

Daar word heelwat van die taboos van die samelewing aangeraak, baie ontnugtering, verwerping, swaarkry, wreedheid; allermins ’n  lighartige verhaal, maar op geen stadium laat dit die leser totaal sonder hoop nie. Ek kwoteer uit die epiloog: “Die donker van die verlede is met lig vervang, en daardie lig se naam is liefde.”

 

 

Soos die wind

A & I Poetry Challenge July 2018

Die uitdaging vir vandeesmaand was om op ’n radiostasie in te skakel en ’n gedig te skryf oor die eerste wat jy daar hoor. Ek het op LM Radio besluit en my inspirasie het gekom uit ‘n bespreking van Bob Dylan se Blowing in the wind.

The challenge was to tune into a radio station and write a poem about the first thing you hear. Blowing in the wind, hit song by Bob Dylan was being discussed on LM Radio when I tuned in, hence my inspiration.

Soos die wind

Waarom sterf ’n ma?

Kinders wat na haar vra

By pappa antwoorde soek

wat ontwyk

soos die wind

Waarom woel die volke?

Bedink wat sleg is, sê die Woord

Mense soek na antwoorde

wat bly ontwyk

soos die wind

Waarom het ons hard geword?

Stop ore toe vir nood

Ons soek vergeefs na liefde

wat steeds ontwyk

soos die wind

*****

Like the wind

Why does a mother die?

Children left asking, crying

Daddy searches for answers

fleeting

like the wind

Why do the nations fight?

Contemplating evil, says the Word

Man searches for answers

ever fleeting

like the wind

Why do we not feel the pain?

Help the needy and the weak

Man searches for love

always fleeting

Like the wind

Dowe Gode

‘n Plaasaanval waarin ‘n pa en sy seun sterf, lyk meer na oorlog as na ‘n standaard plaasmoord. Die leser ervaar spanning selfs nog voordat die aanval plaasvind, en dit word deurentyd volgehou. Die ondersoek word die verantwoordelikheid van kaptein Aella O’Malley. Sy is nog broos na die dood van haar lewensmaat, sy eet nie en sy gebruik te veel pynstillers. Boonop het sy die oorledenes goed geken. 

Die storie word vertel met brutale eerlikheid. Die ontoereikendheid van fasiliteite in die SAPD en hospitale, die laksheid van personeel, rasseverhoudings wat op fisiese konflik uitloop, korrupsie, bedrog, renosterstropery en helaas, verraad – alles vasgevang tussen die buiteblaaie van hierdie ontstellende boek.

Is dit boeiend? Verseker. Spreek dit van deeglike navorsing, besondere skryfvaardigheid en ‘n weldeurdagte plot? Sonder twyfel. Het ek dit geniet? Hier kan ek nie ’n ongekwalifeerde positiewe antwoord gee nie, want die konflikte en verval in ons land, so raak beskryf deur Dibi Breytenbach, steel jou asem en jou gemoedsrus. Is dit ’n suksesvolle spanningsroman? Bepaald. Sit dit gerus op jou inkopielys as jy ‘n aanhanger is van hierdie genre.

Skryf-Safari: Hoekom blog ek?

In antwoord op Tannie Frannie se uitdaging vir vandeesweek, het Toortsie vir ons ’n rits geldige en sinvolle redes gelys waarom sy blogland betree het, en wat sy steeds daaruit put. Ek kan ’n hartlike “amen” sê daarop, maar om nie bloot met haar kalwers te ploeg nie, wil ek tog iets persoonliks byvoeg.

Hoekom het ek aanvanklik begin blog? By ’n werkwinkel vir voornemende skrywers, is ons deur die spreker, Susan Coetzer, uitgedaag om te blog. Ek het ook die nodige gestoei gehad om die blog op te stel, maar uiteindelik kon ek uitkom by die doel waartoe ek uitgedaag was: om skryffiks te word en te bly. Om sporadies ’n skryfsel uit te beitel is nie genoeg nie, want, soos my tutor jare gelede gesê het: skryf is ’n ambag waarin jy jouself moet oefen. Rede nommer een is dus: om te skryf en aan te hou skryf!

Maar daar is nog ’n rede: ek is bevoorreg om baie te lees en bemarkingsresensies of lesersindrukke  te skryf. Daarvoor span ek ook gereeld my blog in. Vandaar vind die skryfstuk sy weg na sosiale media om meer mense te bereik.

Voorts is daar  van tyd tot tyd ’n gebeurlikheid in die huishouding wat my na die spreekwoordelike pen laat gryp om dit vir tyd en ewigheid vas te vang, soos byvoorbeeld oulike dinge wat ons troetelhond aanvang.

Dink julle sal saamstem: ek het oorgenoeg rede om te blog!

Om die inskrywings van verskillende bloggers in die Lê-Jou-Eier uitdaging te geniet of om self ‘n blog wat jy geskryf het aan te heg by hierdie skakel, klik op die volgende InLinkz-skakel:

http://www.inlinkz.com/new/view.php?id=787126

Vir die reëls van hierdie uitdaging, om raad te kry oor hoe om deel te neem en om elke week se aankondiging van die nuwe onderwerp te sien, besoek die volgende skakel by Dis Ekke. Onder hierdie kategorie, kyk na die blogposts Lê-Jou-Eier: Reëls (2017-08-22) en Lê-Jou-Eier: Hoe neem ek deel? (2017-08-22).

 

 

Onvergeetlike oomblikke

Die werkgewer-werknemer dinamika is vrugbare teelaarde vir liefdesverhale. Onvergeetlike oomblikke, die omnibus van Dina Botha, bestaan uit drie van haar vroeëre verhale, waarvan twee juis hierdie tema gebruik. In Sy rooikopbaas, word die bordjies verhang en is die held in diens van die heldin. Ryk Willemse word aangestel as die suksesvolle sakevrou Sandra se manlike sekretaresse. Hy bewys homself wel bekwaam om die werk goed te doen, te midde van groot bedreigings teen haar firma. Die ware motief agter sy aanstelling word stuk vir stuk blootgelê, en eers by die ontknoping is al die kaarte op die tafel.

Die tweede werknemer/baasstorie, is dié van Esté, wat vir Schalk Brink gaan werk nadat haar pa haar kommervrye en selfgesentreerde lewe as rykmansdogter dramaties stopgesit het. Liefdeskrale is ‘n mooi verhaal wat skets hoe ‘n persoon se lewensuitkyk kan verander wanneer ander se belange vooropgestel word.

Liefste Willemientjie wyk ook af van die gewone, in dat die manlike boer hier die een is wat van boerdery niks weet nie, terwyl Wilmien ‘n suksesvolle boer is en voog van haar broers en susters. Daar is heerlike komiese tonele wanneer die aantreklike Rhys du Randt haar telkens in baie onvroulike en onvleiende omstandighede raakloop.

Hoewel die Romanzagenre voorkeur verleen aan die heldin se gesigspuntvertelling, sou dit in al hierdie verhale funksioneel gewees het om aan die die held ‘n beurt of twee te gee om te fokaliseer, in plaas van die paar plekke waar sy gesigspunt ingeglip het. Dit doen egter nie afbreuk aan baie geslaagde storielyne nie, en lesers sal hierdie bundel geniet.

Skryf safari: Leef rommelvry

Ek wil glo dat daar wonderlike projekte en inisiatiewe van korporatiewe kant kom om rommel aan bande te lê, maar dit bly elke huishouding se verantwoordelikheid om ook sy beskeie bydra te lewer.

Ekself sal net mooi alles herwin as ek die kans gegun word, maar ongelukkig het ons takke van ‘n groot supermarkketting hulle houers verwyder. Dus het ek ‘n groeiende versameling van ou batterye, gloeilampe en inkkassette in my studeerkamer, waarvoor ek heenkom soek. Papier en plastiek kan ek gelukkig in Mondi se groen sakke plaas wat weekliks leeggemaak word.

Ek kan darem die effek sien van my beskeie poging, as ek kyk hoe die buurt se Wheelie Bins weekliks oorloop, terwyl ek een sak vullis het, en nie eers elke week nie. Dit is nou behalwe wanneer daar gras gesny word!

Om die inskrywings van verskillende bloggers in die Lê-Jou-Eier uitdaging te geniet of om self ‘n blog wat jy geskryf het aan te heg by hierdie skakel, klik op die InLinkz skakel.

http://www.inlinkz.com/new/view.php?id=786362.

Vir die reëls van hierdie uitdaging, om raad te kry oor hoe om deel te neem en om elke week se aankondiging van die nuwe onderwerp te sien, besoek die volgende skakel by Dis Ekke. Onder hierdie kategorie, kyk na die blogposts Lê-Jou-Eier: Reëls (2017-08-22) en Lê-Jou-Eier: Hoe neem ek deel? (2017-08-22).